Ik vond 31 augustus 2021 een advertentie van Parc Imstenrade ze zochten vrijwilligers met 1 talent. Had Welsun niet gezegd tegen me dat ik een Multi talend was. Dan moest er zeker daar vrijwilligerswerk te vinden zijn. Bovendien bezitten ze het certificaat van de Roze Loper, dwz ze mogen niet discrimineren t.a.v de LHTBQI+ gemeenschap, maar dat bleek achteraf een grote vergissing, verder als de LH komende niet, blijkbaar zijn er geen transgender  bewoners in Parc Imstenrade en dan pas je niet bij dat eliteclubje. De IT voor windows werd al gedaan door een 92 jarige man die in zijn denken ver achterloopt en zich uitgeeft als voormalige directeur van een bedrijf van 12000 werknemers, maar in Werkelijkheid een werknemer was van Océ van Grinten en die hadden 1200 werknemers wereldwijd in die tijd. Hij beweert ook dat hij eigenaar is van verschillende octrooien, wat hij niet is, want mochten er octrooien zijn, dan zijn die eigendom van Océ wat nu in handen is van een andere firma. 

In de limburger van  17-9-2019 stond hij er met dit artikel.

Als 89-jarige computerdeskundige helpt Eugène Kitzen uit Heerlen vele oudere bewoners van Parc Imstenrade met hun computerproblemen. Het woonzorgcomplex huldigt hem woensdag voor zijn bijzonder gewaardeerde vrijwilligerswerk.

„Oude mensen drukken nogal eens een op een verkeerd knopje”, zegt Heerlenaar Eugène Kitzen. Zelf valt de 89-jarige niet in die categorie. Je mag hem met zijn bijna negentig jaar gerust een computernerd noemen.

Spreekuur

Als deskundige houdt hij twee keer per week een drie uur durend spreekuur voor ouderen in wooncomplex Parc Imstenrade die hulp nodig hebben met computers. Geduldig helpt hij mensen die denken een Word-bestand te zijn kwijtgeraakt dat in de cloud is terechtgekomen of senioren die graag willen internetbankieren.

Woensdag wordt Kitzen op de vrijwilligersbijeenkomst van het senioren-complex gehuldigd voor het werk dat hij al jarenlang belangeloos doet. „En daarvoor is best veel geduld nodig”, zegt bewoner Hub Meijers. „Je kunt Eugène vergelijken met een hoogleraar op een universiteit die plotseling voor de eerste klas van een mavo gezet wordt.”

Verkeerde knop

Want zoals Kitzen zelf al aangaf, ouderen duwen nogal eens op een verkeerd knopje. Meijers vertelt het verhaal van een oud-deken die in Parc Imstenrade woont. Hem werd gevraagd om in te vallen bij een kerkdienst en hij had een preek in Word uitgetypt. „Bij het printen ging het mis en raakte hij het bestand kwijt. Toen werd Eugène gebeld en de preek was snel gevonden, die zat in de cloud. En de emeritus deken zat ook even met zijn hersenen in de wolken.”

Als eigenaar van een technologisch bedrijf was Kitzen altijd op de hoogte van de laatste stand van zaken. Hij heeft meerdere patenten op zijn naam, deed in de Verenigde Staten zaken met Microsoft (‘Ik heb Bill Gates een paar keer ontmoet’) en dichter bij huis met printerfabrikant Océ in Venlo. Kitzen stopte met zijn bedrijf, maar niet met zijn passie en interesse voor techniek.

Smartphone

Op de vraag of hij als 89-jarige ook met een smartphone op zak loopt, haalt hij met een veelbetekenende blik zijn Samsung uit zijn broekzak en wijst op de apps die erop geïnstalleerd zijn. „Ik ben in 1992 met pensioen gegaan, maar ik heb de technologische ontwikkeling altijd op de voet gevolgd. En door mijn achtergrond was ik vaak eerder op de hoogte dan het grote publiek.”

Giel Schoonbroodt is één van de bewoners in Parc Imstenrade die van de computerspreekuren gebruikmaakt. „Als ondernemer met een eigen zaak heb ik altijd met computers gewerkt, maar na mijn pensioen heb ik er vijf jaar niet meer naar omgekeken. Ik wilde er voor privégebruik weer mee beginnen, maar dat was een ramp. Het was alsof ik in een andere wereld terecht was gekomen. Er was zoveel nieuws ontwikkeld dat ik weer van voren af aan moest beginnen.”

Sociaal

De computerspreekuren van Kitzen zijn niet alleen computerhulp. Het sociale aspect is minstens zo belangrijk. „Wij hebben Eugène nodig, maar hij heeft ons ook nodig”, zegt bewoonster Anne Havenith. „Door de computerspreekuren komt hij nog veel onder de mensen. Hij komt hier niet alleen als vrijwilliger, maar ook als vriend.”

Kitzen woont nog zelfstandig, in Welten. Is een intrek in Parc Imstenrade dan niets voor hem? „Dat zou kunnen”, zegt hij lachend. „Maar dan eindigt mijn spreekuur nooit. Afgelopen zaterdag ben ik nog drie keer gebeld door mensen die met een computerprobleem zaten. Nu kan ik nog op de klok wijzen, zeggen dat het spreekuur erop zit en naar huis gaan.”

Op Delpher.nl vond ik een artikel uit 10-10- 1987 waaruit blijkt dat hij werknemer van OCé was. Je kunt dit hier lezen

Op 1-11-1991 staat hij in de krant dat hij computer-curssissen gaat geven in een ruimte van Leufkens Dubois waar hij in de jaren 60 en 70 gewerkt heeft. 

Ik Heb een relaas geschreven over de gebeurtenissen bij Parc Imstenrade. En waarom ik geen schijn van kans had om daar aan de slag te gaan.  Hier bouw ik een aparte pagina voor.