Laten we het eens over discriminatie hebben

Laten we het eens over discriminatie hebben. Nederland pretendeert een land te zijn waar je alles mag en waar iedereen mag zijn, wie die is. Is dat wel zo? Nee dat is niet zo. Buiten het hokje mannetje vrouwtje komen, dat gaat niet, tenminste als je daar in blijft in zitten, want mocht je naar een ander hokje gaan, daar kunnen mensen niet tegen, dan moeten ze hun gedrag gaan veranderen en dat gaat niet, want daar zitten ze in vastgeroest. Al bij het woordje homo of lesbienne zijn er mensen waar de stoppen van doorslaan.
De aanvaarding van Transgenders is maar 60% wees onderzoek uit, dat was heel laag. Het COC doet daar weinig aan, dat is een clubje dat graag feest viert maar verder komen ze niet. Zolang de discriminatie van Transgenders zo hoog is, valt er niks te vieren. Ook daar heb ik een verhaal van, hoe het COCLimburg er alleen is voor de jongere en de oudere hebben ze afgedankt. Blijkbaar is het besef er niet. Dat de zelfmoorden onder transgenders het hoogste is van Nederland. Maar daar hebben ze gewoon lak aan.

Vrijwilligerswerk vergeet het maar. Fotoclub misschien, want dat is een van mijn hobby's ook niet. De maatschappij wil me niet meer, want ik mag me zelf niet meer zijn. Terwijl ik al mijn hele leven zo ben, zoals ik nu ben, maar ik heb het labeltje verandert en dat mocht niet van de zo tolerante Nederlander.

Parc Imstenrade,
AZC,
Cicero,
Seniorweb Langraaf,
Pergamijn,
Bejaardenhuis in Voerendaal,
Rob Houkens van Standy, op de Molenberg beroep Afbraakwerker.
Luc Schurer en Eefje Selder van de WMO in Heerlen


Nieuwe ID Kaart

Permalink

Vandaag heb ik mijn nieuwe ID Kaart afgehaald en mijn nieuw rijbewijs. Toevallig was het vandaag ook nog World Coming Out Day, mooier kan toch niet. Hebben ze ook nog gevlagd voor mij, op al de gemeentes. 

De ambtenaar van de burgerlijke stand bij de gemeente Heerlen was zich af het vragen waarom een vriendin van mij foto’s zat te maken. Ze had niet in de gaten dat mijn naam en geslacht verandert waren.

In plaats van Vincentius Remigius Maria als voornamen, heb ik nu Viviënne Remy Mathilde en als geslacht Vrouw 


Mathilde heette mijn Pete tante. Tiel, want dat is de roepnaam van Mathilde, af en toe mijn rustpunt in mijn prille jeugd. Als ik het zwaar te verduren had gehad thuis en ik kon er niet meer tegen, dan reed ik naar Ubachsberg, waar mijn tante een café had met gasten, en dan werd ik een hele dag in het zonnetje gezet. Dan was er aandacht voor me, dan stond ik in het middelpunt, ondanks dat ze het druk had met haar werk en als ik dan weer het ’s avonds met mijn fietsje wegreed met een gevulde maag van het heerlijke eten wat ze voor me maakte gaf ze me meestal ook nog 10 gulden, voor de spaarpot. Als dank voor al die liefde die van haar wel kreeg en thuis niet heb ik de naam Maria verandert in Mathilde, buiten dat feit heb ik nooit begrepen waarom er Maria in mijn naam stond en niet de naam van mijn Pete tante. De reinste discriminatie, naar allebei de kanten, want bij de meisjes stond de naam van de Peter er niet in. 



 

Comments