Kirchroa

De Tsiet II

Waarom dat gedicht?


Het is typisch een gedicht wat bij de Klinefelter hoort. Iemand die Klinefelter heeft moet een rustig leven lijden. Moet in een veel lager tempo leven. Doet hij dat niet, dan raakt hij overspannen.
Vroeger toen ik kind was, zat ik op het stoepje voor de deur van ons huis in de zon. Iedereen in het gezin en om me heen in de straat was druk met van alles en ik zat daar te niksen, lekker in de zon te niksen. Op een gegeven moment, kwam de bakker en die belde aan, de deur zwaaide open en mijn moeder stond achter me. Zits se werm nuuks tse doeè? Zit je weer niks te doen, was haar altijd zelfde commentaar. Ze begreep het niet. Ik was niet niks aan het doen, ik was mijn lichaam in rust aan het brengen, omdat ik steeds dingen moest doen in hun tempo.


En nu is dat nog steeds zo. Ik heb mijn rust nodig. Ik plan ook niks, alleen als ik naar het ziekenhuis moet of een dringende afspraak heb. Ik pluk elke dag en zit vaak gewoon niks te doen, zittend in mijn tuin, of op de bank, mijn lichaam tot rust brengen.


Mensen die niet begrijpen, dat ik zo moet leven, daar stop ik mee.

De Tsiet (Kerkraads Gedicht)

DE TSIET
DE TIJD

Der miensj va hü deet of ut brent
De mens van vandaag doet alsof het brand

heë jakkert mer en broest en rent.
hij jakkert maar en vliegt en rent

Flotter jeet ut, drop en druvver,
Vlugger gaat het, erop en erover

ut leefste sjleug me sjtukker uvver.
het liefste slaat men stukken over

Tsiet is jeld, doa sjteet me drop,
Tijd is geld, dat vind men het belangrijkste

der inge drieënt der angere op.
de ene draait de andere op.

Me kiekt nit um, jing inkel kier,
Men kijkt niet om gen enkele keer

me jeet mer durch en ummer wieër
men gaat maar door en verlegd steeds de grenzen.

Bij nuuks mieë wead noch sjteljesjtange,
Bij niks meer wordt stil gestaan,

sjrit vuur sjrit wead wieër jejange
stap voor stap wordt verder gegaan.

Zoeë vlüjje weche, daag en ing stond,
Zo vervliegen weken, dagen binnen een uur

voet wie inge blits, jraat wie ing sekond.
weg als een bliksem, net als een sekonde

Da ziet me ópins vul tse spieë,
Dan ziet men in eens veel te laat

wat me verpast hat, kunt nit mieë.
wat men gemist heeft, komt niet meer.

In plaatsj va jage mós me doarum verzukke,
In plaats van te jagen, moet men daarom proberen

ut sjunste van der daag tse plukke.
het mooiste van de dag te plukken

DER HERJOD HAT DE TSIET JEMAAT
GOD HEETF DE TIJD GEMAAKT

VA TSOUWE HAT HEE NUUS JEZAAD
VAN HAASTEN HEEFT HIJ NIKS GEZEGD