De Tsiet (Kerkraads Gedicht)
13/03/11 07:22 Filed in: Kirchroa | Persoonlijk
DE TSIET
DE TIJD
Der miensj va hü deet of ut brent
De mens van vandaag doet alsof het brand
heë jakkert mer en broest en rent.
hij jakkert maar en vliegt en rent
Flotter jeet ut, drop en druvver,
Vlugger gaat het, erop en erover
ut leefste sjleug me sjtukker uvver.
het liefste slaat men stukken over
Tsiet is jeld, doa sjteet me drop,
Tijd is geld, dat vind men het belangrijkste
der inge drieënt der angere op.
de ene draait de andere op.
Me kiekt nit um, jing inkel kier,
Men kijkt niet om gen enkele keer
me jeet mer durch en ummer wieër
men gaat maar door en verlegd steeds de grenzen.
Bij nuuks mieë wead noch sjteljesjtange,
Bij niks meer wordt stil gestaan,
sjrit vuur sjrit wead wieër jejange
stap voor stap wordt verder gegaan.
Zoeë vlüjje weche, daag en ing stond,
Zo vervliegen weken, dagen binnen een uur
voet wie inge blits, jraat wie ing sekond.
weg als een bliksem, net als een sekonde
Da ziet me ópins vul tse spieë,
Dan ziet men in eens veel te laat
wat me verpast hat, kunt nit mieë.
wat men gemist heeft, komt niet meer.
In plaatsj va jage mós me doarum verzukke,
In plaats van te jagen, moet men daarom proberen
ut sjunste van der daag tse plukke.
het mooiste van de dag te plukken
DER HERJOD HAT DE TSIET JEMAAT
GOD HEETF DE TIJD GEMAAKT
VA TSOUWE HAT HEE NUUS JEZAAD
VAN HAASTEN HEEFT HIJ NIKS GEZEGD
DE TIJD
Der miensj va hü deet of ut brent
De mens van vandaag doet alsof het brand
heë jakkert mer en broest en rent.
hij jakkert maar en vliegt en rent
Flotter jeet ut, drop en druvver,
Vlugger gaat het, erop en erover
ut leefste sjleug me sjtukker uvver.
het liefste slaat men stukken over
Tsiet is jeld, doa sjteet me drop,
Tijd is geld, dat vind men het belangrijkste
der inge drieënt der angere op.
de ene draait de andere op.
Me kiekt nit um, jing inkel kier,
Men kijkt niet om gen enkele keer
me jeet mer durch en ummer wieër
men gaat maar door en verlegd steeds de grenzen.
Bij nuuks mieë wead noch sjteljesjtange,
Bij niks meer wordt stil gestaan,
sjrit vuur sjrit wead wieër jejange
stap voor stap wordt verder gegaan.
Zoeë vlüjje weche, daag en ing stond,
Zo vervliegen weken, dagen binnen een uur
voet wie inge blits, jraat wie ing sekond.
weg als een bliksem, net als een sekonde
Da ziet me ópins vul tse spieë,
Dan ziet men in eens veel te laat
wat me verpast hat, kunt nit mieë.
wat men gemist heeft, komt niet meer.
In plaatsj va jage mós me doarum verzukke,
In plaats van te jagen, moet men daarom proberen
ut sjunste van der daag tse plukke.
het mooiste van de dag te plukken
DER HERJOD HAT DE TSIET JEMAAT
GOD HEETF DE TIJD GEMAAKT
VA TSOUWE HAT HEE NUUS JEZAAD
VAN HAASTEN HEEFT HIJ NIKS GEZEGD