Discriminatie

Heerlen

WMO

Hoe je als transgender besodemieterd wordt door de Gemeente Heerlen. De lijn is het zelfde als van een Mondriaan Stichting of van elke ander instelling waar ik geprobeerd heb vrijwilligerswerk te krijgen.

Ik ben al eens afgekeurd geweest in 2011, ik heb ook al eens een Scootmobiel gehad en huishoudelijk hulp, met dat laatste ben ik gestopt, omdat ik gediscrimineerd werd door verschillende hulpen, die beschuldigen uiten die niet waar waren. De discriminatie was al begonnen voordat ik in Amsterdam was geweest.
Maar nu verder met de aanvraag die ik anno 2022 deed.


Daar gaan we met een opsomming van feiten.

12-12-2022:

Ik bel de WMO van de gemeente Heerlen en vraag of ik in aanmerking kan komen voor een scootmobiel en huishoudelijke hulp.
Na een paar dagen krijg ik een brief met een verkeerde datum, want daar wordt de melding op 13-12-2022 gezet. In de brief staat ook dat het lang kan duren. In het telefoongesprek zei men 11 weken.
Dat is tegen de regels van de WMO, want een gemeente moet binnen 6 weken contact met je opnemen, dus dan moet er een tafelgesprek komen.
Op 27 februari bel ik maar eens op om te vragen hoe het ervoor staat 27 februari dus precies 11 weken had ik nog niks vernomen. Terwijl de Gemeente Heerlen beweerde tegenover het Programma Kassa dat een WMO melding bij hun na 11 weken was afgehandeld. Men deelde mij mee dat het zeker nog 5 weken zou duren, letterlijk werd er gezegd dat ze pas op de verwerking van eind oktober zaten.

17 Maart 2023
Schurer de WMO Consulent belt op voor het maken van een afspraak voor het tafelgesprek we zitten op het einde van week 13.
Op 21 Maart is het gesprek, precies 14 weken na de melding
. Ik zou niet lang hoeven te wachten op een keuringsafspraak bij de GGD.

De keuring bij de GGD zou op 18 April zijn. Op 14 april belt de GGD me op in de middag met de mededeling, dat ze de oude bestanden niet konden openen, want ze stonden op een oud computer systeem. Ik vroeg wanneer dat dit wel kon, dat wist men niet, naderhand kwam de Eefje Felder van de WMO met de mededeling, dat ik de GGD zwart had gemaakt op social media. Wat was er gebeurt, in 2012 vroeg ik 1 uur extra omdat ik een spier in mijn arm ontstoken had. In plaats van 1 uur extra, trok men mij 1 uur af. Ik vroeg het dossier van de gemeente op, wat men mij niet wilde geven, maar met de WOB kreeg ikzelf toch, tevens vroeg ik het dossier bij de GGD op, door ze naast elkaar teleggen bleek dat de medewerker Ellen Penders voor dat ik gekeurd was de, de GGD gebeld te hebben, om mij goed te keuren.
Ik kreeg gelijk, de juriste van de gemeente zei mij dat de gemeente geen contractbreuk mocht plegen, zonder mijn toestemming. Dus ik kreeg het uur weer terug, inkreeg een nieuw contract, maar het duurde 6 weken, voordat ik het geld kreeg om mijn hulp te betalen. WMO ambtenaren zijn alleen bezig om hun cliënten zoveel als mogelijk een poot uit te draaien en dat is tot op de dag van vandaag zo.
Kan best zijn dat ik dit incident ooit eens op social media gezet heb. Maar tijdens het tafelgesprek met Schurer van de WMO had ik al protest aangetekend, dat ze mij wilde laten keuren door de GGD, het protest werd gewoon genegeerd.

Vervolgens hoorde ik niks meer, in week 21 kom ik een actie door een mail te sturen naar de raad en het college de inhoud gaat over de aanvraag die nu alweer zo lang duurt.
Op 4 Mei belt Schurer me op dat ik gekeurd zou worden door Trompetter uit Zeist. Afgesproken wordt in de week van 8 mei. Aangezien ik niks hoorde van het bedrijf uit Zeist, bel ik ze op wanneer ze van plan waren te komen. De secretaris kwam met verschillende smoesjes. De art was ziek, er was geen arts beschikbaar in Heerlen en ze waren volgeboekt, want de eerst volgende vrije plek was pas rond 30 mei. Uit het gesprek werd duidelijk dat er nooit een afspraak was gemaakt. Schurer bedot de boel. Het werd stil er werd weer geen afspraak gemaakt om mij te keuren. 27 mei google ik om te kijken wat ik nog kan doen en zie dat ik een dwangsom kan opleggen. Kijk nog of de verlenging was afgelopen en dat was zo, met 2 weken zelfs. En zie opeens belt de secretaresse van Trompetter me op en maakt een afspraak met me. 2 dagen later wordt ik dan eindelijk gekeurd. Om de drukknop de ketel te Houde laat ik de ingebrekestelling staan. Na 2 weken is er nog steeds geen beslissing,
Op 13 juni en dan zitten we in week 26 kreeg ik een brief waar in staat dat ik de voorzieningen niet krijg. En aangezien ze de ingebrekestelling de 29 ste hadden binnen gekregen kreeg ik ook geen dwangsom. Maar dat was niet de datum die op het ondergetekende blad stond, dat was 27 mei, maar daar mag de rechter over beslissen, want ik had na 2 weken het advies gevolgd om het ter beoordeling van de rechter te laten.

In de middag 13 juni belde Eefje me op om te zeggen dat ik de voorzieningen wel kreeg, ik onderbrak haar om mee te delen dat ik een afwijzing had gekregen, ze deed net alsof ze er niks van af wist. Ik had de brief niet goed gelezen, nou die heb ingoed gelezen. Het is een duidelijke afwijzing, ik zei als de brief niet klopt, dan geef me een verklaring dat hij een vergissing is, nee dat kon niet. Natuurlijk kan dat. Maar dat is niet de bedoeling, de bedoeling is dat ik protest aan teken en dat ze dan officieel weer 6 weken hebben om een beslissing te nemen en die termijn weer kunnen verlengen me 4 weken. Maar ik teken geen protest aan.


In een Whatsapp bericht wordt ik ook nog wat geïntimideerd door die Eefje, met als bedoeling dat ze meer tijd krijgen om een beslissing te nemen, en zo de dwangsom te ontlopen.
Zo stelde ze dat ik de ingebrekestelling niet ondertekend had en dat heb ik wel degelijk
. Uiteindelijk heb ik besloten ze te blokkeren.
Ik spaar me zelf eentje bij elkaar. Ik denk dat het de Scoozy wordt, daar moet ik zeker 1 jaar voor sparen, maar dan heb ik wel de meest moderne scootmobiel die er bestaat. Dan nog maar 1 jaar in de eenzaamheid doorbrengen, helaas


Dossier,

Ik had gevraagd om mijn dossier te vernietigen tussen 2011 en 2018 want daar wordt ik overal aangesproken door dhr. En ik ben nooit een heer geweest. Bovendien bestaat die persoon niet meer. Ik kreeg te horen dat ze dat niet deden. Ik vroeg om dat het dossier voor iedereen te blokkeren, zodat niemand het kon inzien. Daar wist ze geen antwoord op te geven, want die vraag had nog niemand gesteld, tja je hebt een iq van 140 of je hebt het niet.
Vorige week kreeg ik een brief dat ze het dossier toch gingen vernietigen, hoezo die plotselinge ommekeer, heel simpel, de rechtbank had het dossier opgevraagd en die mogen al die malversaties niet zien.
Toch iets bereikt, maar als de rechtbank het dossier wil hebben, ik heb nog een kopie.



Mondriaan een onbeschofte instelling

Ergens half augustus zag ik een advertentie van Mondriaan. Ze zochten een vrijwilliger voor de afdeling Upgrade bij De Brök op de Laanderstraat in Heerlen. Ik schreef er op ondanks dat het alleen over Prul Computers ging. Aangezien Windows alles gestolen heeft van Apple, mag dat geen probleem zijn, voor mij.
Ik werd uitgenodigd voor een gesprek. Dat ik transgender ben, schrijf ik er bij. Je moet altijd eerlijk zijn vind ik. Het gesprek vond plaats op 17 Augustus om 13:00 uur. Ik was van te voren nog voor het epileren geweest en aangezien dat niet zo ver van elkaar af ligt was ik er zo, met mijn dure fiets. 2 sloten Alarm en AirTag moet voldoende zijn, lijkt me. Of mijn fiets veilig is, vroeg ik, ja dat was hij als ik maar niet buiten het hek plaatste, deze opmerking er maar even bij, om even een indruk te geven van de mensen die daar in de buurt komen en er werken.
In het gesprek kwam naar voren dat ze oude Apparatuur van Mondriaan deden herstellen, wat meestal neer kwam om er een SSD schijf in te zetten en dan aan mensen die het niet konden betalen te verkopen. Het was een dagbesteding voor mensen. Het werk begon pas op 19 oktober, dan zou iemand weggaan en de huidige persoon die nu de verkoop deed zou weer terug gaan naar de timmerwerkplaats, waar hij vandaan kwam, de timmerwerkplaats, want hij had de ballen verstand van computers. Dus ik zou dat gaan overnemen. Wat me daarbij verwonderde was dat het alleen de woensdagmiddag was, terwijl Upgrade elke dag open was. Hier klopt iets niet.
Ik kreeg een rondleiding door het gebouw. In de Timmerwerkplaats werkte 1 meisje tussen alles mannen. Ze was bezig met het maken van een kindertroontje. Een opdracht, want bij d'r Brök werk ze ook in opdracht, voor de Hema, inpak werkzaamheden, dus gewoon commercieel werk, waar grof geld aan verdiend wordt. Ik zei tegen haar ik ben eigenlijk een automonteur, ik zag ze gaan stralen, van een negatief kijkend meisje werd het een stralend meisje, dat zou ik ook wel willen worden, wat let je, je bent nog jong je kunt alle kanten op. Maar torentjes maken dat kun je ook goed, ik wilde het stralen even vast houden voor haar. Bij het weggaan zei ze tot gouw, hunkerend naar een meedenker, die haar begreep.
Ik bleef nog even hangen en kletste links en rechts nog met wat cliënten en begeleiders. Dat is altijd een doel van mij, zoveel mogelijk informatie verzamelen. Een van de begeleiders meende me te moeten vertellen dat iedereen gelijk was dus er was in de omgang geen verschil tussen cliënten en begeleiders. Dat is goed zei ik.

Ook 2 maanden gaan om, de 19 was ik om 12:15 aanwezig, want te laat komen staat niet in mijn boekje. Mijn psycholoog had bijna de politie gebeld toen ik eens per ongeluk 7 minuten te laat kwam en ik kom er al meer als 2 jaar elke 4 weken.
Die Maarten die er ook bij zat in het sollicitatie gesprek, waar de afspraak van half een meegemaakt was, begon me uit te schelden, wat kom je nu al hier doen je bent te vroeg, ik zeg wat stond er in de agenda bij jou, daar staat niks, nou zeg ik bij mij wel en daar staat 12:30 en aangezien ik niet hou van te laat komen ben ik op tijd en oprijd is niet te vroeg. Iemand die daar zat begon met mij een gesprek en haalde me weg uit die idioterie van een onbeschofte begeleider. Maar is dat wel zo.
Laten we verder gaan. De man die me aansprak begon over Apple, je hebt veel verstand van Apple, ik zei ja. Hebben we daar nog ff overgeklets en toen ging hij weg want hij was van een andere groep. Hij zat niet in de groep van woensdagmiddag. In het sollicitatie gesprek had ik nog gevraagd, hoe het in elkaar zat, Upgrade was er alleen op de woensdagmiddag. Maar nu bleek dat er ook op de woensdagmorgen en de dinsdag eigenlijk de hele week upgrade was.
Laten we verder gaan. Om half een ging Maarten pauzeren. Denk eraan zei hij tegen mij, wij begeleiders zitten aan de linkerkant van de kantine en de cliënten aan de rechterkant, waarom is dat vroeg ik, omdat we geen tijd hebben overdag om over de cliënten te spreken, dan doen we dat in de pauze. En omdat de bar daar tussen ligt kunnen we dat ongestoord doen. Waarop ik zei ik ben geen cliënt, daar had hij niks mee te maken. Dus zei ik jullie hanteren een apartheidsregime, de vorige keer dat ik hier was, heft me toch een begeleider gezegd, dat iedereen gelijk was in de behandeling, daar merk ik niks van. Wie heeft dat gezegd, wie heeft dat gezegd, herhaalde Marten zich op een heftige toon, als wilde hij aanduiden, als ik die sukkel eens in mijn vingers krijg, zal ik hem mores leren. Ik ging dus naar de rechter kant en hij ging naar de linker kant van de kantine. De laatste keer dat ik deze hiërarchieën heb mee gemaakt was op Bernardinus College, maar daar heb ik me er ook niks van aangetrokken, daar zaten de TOA's ook apart van de docenten en op de PABO, daar zaten de ondersteuners ook apart van de docenten, daar sprak me ooit een docent aan wat ik in hun kantine deed. Nou ik ben docent en docenten zitten in de docentenkamer, dus ik zit goed. Heeft me nooit meer iemand lastig gevallen. Ik ging dus aan de rechterkant zitten bij een par dames die er zaten. Kletsen kan ik met iedereen, me even voorgesteld en gevraagd hoe ze heette en wat ze deden. Ze deden allemaal inpak werk. Eentje had al pensioen. Maar thuis had ze niks te doen en ze werkte al 13 jaar daar. Dus ze bleef er maar. Die is die dagbesteding eigenlijk bedoeld om mensen die grote psychische problemen gehad hebben, of nog hebben te begeleiden naar regulier werk. Nou dat lukt dus niet, bij geen een van de cliënten, daar ben ik van overtuigd, dat wil Mondriaan niet, want iedereen die daar werkt is een werknemer die geen geld kost, maar geld mee neemt. Want elke cliënt. Heft een Persoonsgebonden Budget en voor dat geld krijgen ze dagbesteding. Maar er wordt geld verdiend door Mondriaan aan die dagbesteding, dat kan toch niet. De gezondheidszorg wordt alsmaar duurder en hier gaat een stichting met een heleboel geld strijken die ze dubbel verdienen. En niemand doet hier iets tegen. De cliënten moeten apart gaan zitten, terwijl ze wel de salarissen zitten te betalen van begeleiders die hun onderdrukken en beoordelen. De Slavernij leeft voort bij Mondriaan.