Acceptatie
Acceptatie is ver te zoeken. Mijn psycholoog vroeg me eens wat ga je doen om onder de mensen te komen. Nou zeg ik, ik heb een hond weer gepakt, daar moet ik mee gaan wandelen en dan kom ik onder de mensen. En ik ben lid geworden van de partij van de dieren en ik neem toch aan dat die bijeenkomsten hebben en dan kom ik ook onder de mensen, ben ooit secretaris van de PPR geweest 6 jaar, dus ik weet wel hoe politiek werkt. Nou daar had ik me lelijk in vergist. De PvdD kent helemaal geen vergaderingen, het is wel een vereniging, maar de leden hebben niks te vertellen, zelfs over de lijst voor de verkiezingen, beslist het landelijk bestuur. Een paar mensen die niet gekozen, maar zich zelf hebben uitgezocht beslist er over wie op de lijst mag of wie niet. Je ziet dat wel bij meer partijen, de PVV, de SP, Forum voor democratie zijn allemaal partijen die hetzelfde doen, de achterban heeft niks te vertellen, ja ze houden een Congress 1 maal per jaar en dan made Groninger bepalen wie in Limburg op de lijst staat van de provinciale verkiezingen. Het zijn vaak partijen die uit een persoon ontstaan zijn. En die ene persoon heeft er moeite mee om haar macht te delegeren naar andere.
Zo had de PvdD in de gemeenteraad van Heerlen voorgesteld om een regenboogzebrapad neer te leggen. Zouden ze wel weten wat dit zebrapad betekent?
Ik ben welkom in de stad Heerlen, dat noem ik stigmatiseren. Ik woon hier al 24 jaar, ik was dus 23 jaar niet welkom en nu wel, of hoe moet ik dat zien. Het geld wat het kost zouden ze beter aan voorlichting kunnen besteden, lespakketten maken voor alle schoolvormen in welk geloof dan ook, om voorlichtingslessen te geven, het liefst door de personen die het het zelf zijn, want zei weten alleen hoe het is om in een verkeerd lichaam rond te lopen, dan hoef je niet meer uitgelachen te worden door 3 snotneuzen van winkelpersoneel in de Plusmarkt in het Aarveld/Bekkerveld te Heerlen, toen ze me met meneer aanspraken en ik zei dat ik geen meneer was. Ik heb al eens een hulp in de huishouding de deur gewezen, omdat ze steeds meneer tegen me zei en wat ik ook zei om dat niet te doen, bleef ze het doen. Geen respect voor de mens die in hun visie anders is. Bij de volgende was het nog erger, ik ben gestopt met Meander, omdat ik als Transgender zwaar gediscrimineerd werd en in diskrediet werd gebracht.
Of zoals een vriend van me vertelde dat iemand zei, toen hij een transgender zag, daar heb je weer zo’n idiote omgebouwde, waarop mijn vriend hem uit probeerde te leggen hoe het in elkaar zat, wat er bij komt kijken, dat niks vanzelf gaat en dat het leven voor ons moeilijk en zwaar is. Viviënne ik heb veel van je geleerd in de omgang met je, sloot hij af, vroeger dacht ik ook zo, maar nu weet ik wat het betekend en ik was trots dat er iemand was die me verdedigde.
Zo was ik met mijn hond bij de kapper van mijn hond. Dus je vertelt waar je mee bezig bent, want dat doe ik, opeens had ze geen tijd meer, ze zou het de volgende keer wel doen, toen ik na 4 maanden weer belde was mijn nummer geblokkeerd.
Vaak heb ik er totaal geen zin meer in en kan ik zo van een flat afspringen, dan kijk in naar mijn hondje en denk ik, je moet voor iemand zorgen. De acceptatie is moeilijk, het zit in de hoofden van mensen, dat krijg je er niet uit met een zebrapad, dat krijg je er misschien uit met voorlichting. Besteedt daar geld en laat die stigmatiserende zebrapaden weg. Ik ben een gewoon mens zoals iedereen, ze hebben alleen bij de geboorte een verkeerd naamplaatje en geslachtslaatje er op geplakt. Ik ben blij dat ik nog de kans heb gekregen omdat te corrigeren. Zo zijn er nog velen die niet uit de kast durven te komen, omdat ze bang zijn voor de gevolgen, of dat ze uitgelachen worden. Ik had al snel in de gaten dat testosteron niet het goede middel voor me was, ik was altijd opgejaagd, kreeg baardgroei en overal haren en ik wilde dat helemaal niet. Probeer dat maar eens uit te leggen, nooit vond ik de manier om het mijn huisarts te vertellen, maar ik denk ook dat ze het niet wilde weten, 14 Jaar heb ik geprobeerd een psycholoog te krijgen die verstand had van het syndroom van Klinefelter, maar die bestond niet volgens de huisarts aan de Burgemeester Wassinkstraat, ten einde raad ben ik van huisarts gewisseld, omdat ik mijn depressiviteit niet meer uit hield. De nieuwe huisarts in de Molenhoek stuurde me meteen naar de VuMC in Amsterdam. Je moet soms wat geluk hebben in het leven. Toen ik het verteld aan mijn specialist in Maastricht, meende ze dat ik een zachtaardige man was, toen dan toch genderdysforie geconstateerd was en ik dat aan haar wilde vertellen, gaf ze niet thuis. Dat doet pijn, die heb je al die jaren vertrouwd. ik dacht altijd dat ik een goede band met haar had. Niets is minder waar gebleken.
Niet geaccepteerd worden zit in alle lagen of je nu slim bent of minder begaafd het maakt niks uit, angst voor het onbekende, een zebrapad lost dat niet op. Alleen voorlichting zou het kunnen oplossen.
Maar weet je wat het probleem is in Heerlen, voor een eenling doen ze niks, wel beslissingen nemen over de hoofden heen van wie het aangaat, om zich zelf te profileren zo vlak voor de verkiezingen.
Zo had de PvdD in de gemeenteraad van Heerlen voorgesteld om een regenboogzebrapad neer te leggen. Zouden ze wel weten wat dit zebrapad betekent?
Ik ben welkom in de stad Heerlen, dat noem ik stigmatiseren. Ik woon hier al 24 jaar, ik was dus 23 jaar niet welkom en nu wel, of hoe moet ik dat zien. Het geld wat het kost zouden ze beter aan voorlichting kunnen besteden, lespakketten maken voor alle schoolvormen in welk geloof dan ook, om voorlichtingslessen te geven, het liefst door de personen die het het zelf zijn, want zei weten alleen hoe het is om in een verkeerd lichaam rond te lopen, dan hoef je niet meer uitgelachen te worden door 3 snotneuzen van winkelpersoneel in de Plusmarkt in het Aarveld/Bekkerveld te Heerlen, toen ze me met meneer aanspraken en ik zei dat ik geen meneer was. Ik heb al eens een hulp in de huishouding de deur gewezen, omdat ze steeds meneer tegen me zei en wat ik ook zei om dat niet te doen, bleef ze het doen. Geen respect voor de mens die in hun visie anders is. Bij de volgende was het nog erger, ik ben gestopt met Meander, omdat ik als Transgender zwaar gediscrimineerd werd en in diskrediet werd gebracht.
Of zoals een vriend van me vertelde dat iemand zei, toen hij een transgender zag, daar heb je weer zo’n idiote omgebouwde, waarop mijn vriend hem uit probeerde te leggen hoe het in elkaar zat, wat er bij komt kijken, dat niks vanzelf gaat en dat het leven voor ons moeilijk en zwaar is. Viviënne ik heb veel van je geleerd in de omgang met je, sloot hij af, vroeger dacht ik ook zo, maar nu weet ik wat het betekend en ik was trots dat er iemand was die me verdedigde.
Zo was ik met mijn hond bij de kapper van mijn hond. Dus je vertelt waar je mee bezig bent, want dat doe ik, opeens had ze geen tijd meer, ze zou het de volgende keer wel doen, toen ik na 4 maanden weer belde was mijn nummer geblokkeerd.
Vaak heb ik er totaal geen zin meer in en kan ik zo van een flat afspringen, dan kijk in naar mijn hondje en denk ik, je moet voor iemand zorgen. De acceptatie is moeilijk, het zit in de hoofden van mensen, dat krijg je er niet uit met een zebrapad, dat krijg je er misschien uit met voorlichting. Besteedt daar geld en laat die stigmatiserende zebrapaden weg. Ik ben een gewoon mens zoals iedereen, ze hebben alleen bij de geboorte een verkeerd naamplaatje en geslachtslaatje er op geplakt. Ik ben blij dat ik nog de kans heb gekregen omdat te corrigeren. Zo zijn er nog velen die niet uit de kast durven te komen, omdat ze bang zijn voor de gevolgen, of dat ze uitgelachen worden. Ik had al snel in de gaten dat testosteron niet het goede middel voor me was, ik was altijd opgejaagd, kreeg baardgroei en overal haren en ik wilde dat helemaal niet. Probeer dat maar eens uit te leggen, nooit vond ik de manier om het mijn huisarts te vertellen, maar ik denk ook dat ze het niet wilde weten, 14 Jaar heb ik geprobeerd een psycholoog te krijgen die verstand had van het syndroom van Klinefelter, maar die bestond niet volgens de huisarts aan de Burgemeester Wassinkstraat, ten einde raad ben ik van huisarts gewisseld, omdat ik mijn depressiviteit niet meer uit hield. De nieuwe huisarts in de Molenhoek stuurde me meteen naar de VuMC in Amsterdam. Je moet soms wat geluk hebben in het leven. Toen ik het verteld aan mijn specialist in Maastricht, meende ze dat ik een zachtaardige man was, toen dan toch genderdysforie geconstateerd was en ik dat aan haar wilde vertellen, gaf ze niet thuis. Dat doet pijn, die heb je al die jaren vertrouwd. ik dacht altijd dat ik een goede band met haar had. Niets is minder waar gebleken.
Niet geaccepteerd worden zit in alle lagen of je nu slim bent of minder begaafd het maakt niks uit, angst voor het onbekende, een zebrapad lost dat niet op. Alleen voorlichting zou het kunnen oplossen.
Maar weet je wat het probleem is in Heerlen, voor een eenling doen ze niks, wel beslissingen nemen over de hoofden heen van wie het aangaat, om zich zelf te profileren zo vlak voor de verkiezingen.