Mijn Tante Marietje

Vandaag ga ik naar de begrafenis van mijn tante Marietje. Zij was de vrouw van mijn Pete Oom; Remigius waar ik mijn tweede naam aan te danken had. De mensen die achter me stonden en dat was zo letterlijk en figuurlijk. Zeker mijn tante in de tijd dat ik ontdekte dat ik geboren was met het syndroom van Klinefelter, was ze de enige die me steunde. Dadelijk met mijn fiets naar Klimmen naar de Remigius kerk.
Er is een voelbare leegt in me. waar ik weer overheen moet komen. Ook al zie je mensen niet meer, je weet dat ze bij je zijn. Als ze te komen overlijden, is er leegte, onmetelijk leegte….